Vandaag (05 maart) tussen de consultaties in Bwera door tegen de grens met Congo in een grensdorpje tussen de bananenplantages door
op bezoek geweest in het weeshuis deels gerund door de ouders van Father Tom.
Wat een realiteitsschok… *slik* Een kerkje van bananenbladeren en uiterste armoede…
Maar als ontvangst is iedereen aan het lachen en zingen. Ik krijg er een krop van in de keel. Hoe moeilijk het ook is om hier te overleven deze kinderen kunnen niet anders.
Eenmaal in de “kerk” begint iedereen opnieuw te zingen en gaat vader Tom voor in het gebed.
Daarna mag See & Smile een honderdtal van de beertjes die door een heleboel vrienden & symphatisanten van S & S verzameld zijn uitdelen.
Dit is pas sinterklaas… Hoe blij kinderen met een klein beertje kunnen zijn. Ontroerend.
Bij het weggaan brengt men nog een kindje dat net gebeten is door een hond bij ons en verteld men dat er nog maar onlangs 1 van de kinderen
overleden is aan hondsdolheid en dat er geen middelen zijn om vaccins te kopen wegens veel te duur.
Enkelen van ons proberen zo goed en zo kwaad mogelijk de wonde te ontsmetten en we realiseren ons dat we hier en nu niks meer kunnen doen. Shit, wat voel je jou slecht op zo’n moment!
Na het middagmaal terug naar Bwera Youth Health Center om verder consultaties te doen.
We klokken af op 139 waarvan 30 gevallen van katarakt. Morgen starten de operaties in Fort Portal.
‘s Avonds wandelen we van Bwera naar de grens met Congo. Hoe prachtig mooi is dit land toch !!!
Tegen 22u00 zijn we thuis, het was opnieuw een lange, warme, slopende, indrukwekkende dag.
Morgen krijgen we versterking van ons team, Dr cardyn komt ons vervolledigen.
Groeten van het See and Smile team uit Uganda